روابط عمومی در همه جای دنیا یکی از بخشهای مهم بازاریابی یا مارکتینگ است؛ اما ظاهراً در ایران از سطح «باجهای که میگوید کدام اتاق در کدام طبقه است» فراتر نرفته!
دیدگاهی که درباره روابط عمومیها در ایران وجود دارد، گاهی جنبه تشریفاتی دارد و گاهی نیز به عنوان محلی برای پنهانسازی مشکلات داخلی مجموعهها و دور زدن افکار عمومی در نظر گرفته میشود.
اما در مهمترین شرکتهای دنیا (حتی استارتاپ ها) زمانی که کسبوکارها در حال تدوین پلن بازاریابی خود هستند، PR یا روابط عمومی را هم زیر چتر مارکتینگ قرار میدهند. در حالی که در ایران، مواردی مثل تبلیغات آنلاین و آفلاین، کمپینهای 360 درجه، شبکههای اجتماعی، بهینهسازی موتورهای جستجو (SEO) و غیره معمولاً اجزای مهمتری از روابط عمومی یا (PR) در نظر گرفته میشود و نقش اساسی «پی آر» نادیده گرفته میشود.
روابط عمومی یا PR در یک جمله «یک ابزاری ضروری برای همه کسبوکارها به حساب میآید و مکمل همه تلاشهای یک کسب و کار در حوزه بازاریابی است.»
برای روابط عمومی واژهها و مصداقها و تعابیر دیگری نیز به کار بردهاند. مثلاً:
- روابط عمومی مغر متفکر و موتور محرکه و شریان حیاتی و دایمی کسب و کار یا سازمان است.
- روابط عمومی هنر و علم اجتماعی است که درون و برون دستگاه را به هم پیوند میدهد.
- روابط عمومی هدف و چگونگی کلید برنامهها را ترسیم میکند.
- روابط عمومی مشاور امین مدیر و کلیه کارکنان سازمان، شرکت یا کسب و کار است.
- روابط عمومی آیینه زیباییهاست. یک اطاق شیشهای است که از هر طرف آن همه چیز زیبا دیده میشود.
- روابط عمومی چشم و چراغ یک سازمان است.
- روابط عمومی است که باید همه چیز را ببیند و همه چیز را نیز زیبا نشان دهد.
- روابط عمومی حافظ منافع دستگاه مربوطه و مردمی است که با آن سر و کار دارند.